سلام. اگر میخواهیم اهمیت مقام حضرت زهرا و گریه بر مظلومیت آن حضرت را بدانیم به جاست که در این ایام فاطمیه خاطره ای دیگر را از زندگانی عالمی عابد نقل کنیم. البته این خاطره را سینه به سینه نقل میکنم. یکی از بزرگان مراجع در سالهای قبل مرحوم آیت الله العظمی سید احمد خوانساری بودند. ایشان فقیهی دقیق و عارفی اهل معنا و باطن بودند. والد معظم حقیر - که هم اکنون از فضلای حوزه علمیه ی قم هستند- برای حقیر میفرمودند : در حوزه معروف بود که ایت الله خوانساری به شیوه ی ملایکه زندگی میکردند! مرحوم استاد آیت الله سید باقر ابطحی - که امشب شب اربعین ایشان است- به حقیر  میفرمودند:  آیت الله اراکی معتقد بود که آیت الله خوانساری دارای درجاتی از عصمت است! به هر حال این فقیه عارف و عابد بعد از حدود 100 سال عمر با برکت که در طول عمرشان 2 دور نماز خوانده بود در پایان عمر شریفش در وصیت نامه ی خودش مینویسد: ( هر چه در نامه ی عملم دقت کردم چیزی پیدا نکردم که مقابل پروردگار عرضه کنم ! اما ناگهان مطلبی یادم آمد که دلم را محکم و روشن نمود ؛ و آن این بود که یادم آمد بسیار پیش آمد که در دل شبها ی تاریک بر مظلومیت مادرم حضرت زهرا گریه کرده و اشک ریختم! ) . بله دوستان، از این نمونه میتوان دانست که گریه بر مظلومیت حضرت زهرا در نزد اعاظم دین تا چه اندازه اهمیت داشته و دارد. ارادتمند گریه کنان حضرت زهرا : شیخ علی زند قزوینی. دوستداران حضرت زهرا لطفا اطلاع رسانی کنند.