اسلام و مساله ی ازدواج موقت: 

شکی نیست که انسان دارای نیازهای طبیعی میباشد که برای تداوم سلامت بلکه تداوم حیات خود باید این نیازها را برطرف نماید. مثلا انسان تشنه میشود و فقط آب میتواند او را بی نیاز کند و یا گرسنه میشود که فقط با غذا میشود این مشکل را برطرف کرد. اگر انسانی بخواهد این نیازها را نادیده بگیرد متهم به بی عقلی خواهد شد.

یکی از همین نیازها که باید مورد توجه مضاعف قرار گیرد نیاز جنسی می باشد. خوشبختانه اسلام و خاصه تشیع به خلاف بسیاری از ادیان تحریف شده، بیشترین توجه را به این نیاز طبیعی نموده. و جالب اینجاست که علاوه بر تشکیل خانواده حتی مجاری سهل و آسانی را هم پیش رو گذاشته است. افسوس که همواره ما شعار عمل به اسلام و تشیع را سر داده ایم ولی در عمل به نحو دیگری رفتار کرده ایم. 

اکنون پرسش اصلی من در این نوشتار این است که فرض کنید جوانی به خاطر مشکلات مادی و یا مشکلاتی از قبیل سکونت موقت در کشور و شهری به خاطر دانشگاه و یا کار موقعیت ازدواج برایش فراهم نیست.و یا زنی که شوهرش را از دست داده و الان کسی با او ازدواج نمیکند، اکنون چنین فردی با نیاز جنسی خود چگونه میتواند رفتار کند؟! شاید سه راهکار پیش روی او باشد: اول اینکه بگوییم کلا این حس را در خود سرکوب کند! که این قطعا مشکلات بیشتر و حتی مریضی های جسمی و روحیی را برای این جوان به وجود خواهد اورد و قطعا شعار اسلام این نیست. دوم اینکه بگوییم از هر راهی که میتواند خود را ارضا کند. که این قطعا از راه قبل فساد و مریضی های بیشتری را به بار خواهد اورد. نمونه ی این مشکلات، آلودگی کانون خانواده ها و رواج فساد و روابط نامشروع بین زن و مرد و یا خود ارضایی و همجنس گرایی و دهها مشکل دیگر است که شرح آن از این نوشتار خارج است. قطعا وقتی این دو راهکار کنار زده شد فقط یک راه باقی می ماند و آن عبارت است از ازدواج موقت که گاه در عرف از آن به صیغه و یا متعه هم یاد میکنند. جالب اینجاست که این امتیاز منحصر به فرد تشیع در بین تمام ادیان و حتی فرقه های اسلامیست. کافیست نظریات برخی از جامعه شناسان غربی و شرقی را درباره ی نظریه ی ازدواج موقت در شیعه  بررسی کنید و اهمیت آن را دریابید. اری اسلام شیعی که داعیه ی خاتمیت در بین شرایع دارد باید اینگونه نظریات را مطرح کند تا جامعه را از بن بست و یا گرفتار شدن در بی بند و باریها نجات دهد. البته بدیهیست که ازدواج موقت مثل ازدواج دایم احکامی دارد که باید رعایت شود.و فقها و مراجع بزرگ ما در رساله هایشان این احکام را بیان فرموده اند و هر شخصی به مرجع خود رجوع میکند. 

جالب اینجاست که تمام مسلمین اتفاق نظر دارند که بحث ازدواج موقت در زمان پیامبر و در بین اصحاب رسول خدا و مردم آن عصر رواج داشته و پیامبر نه تنها از آن نهی نکرد بلکه به نوعی تشویق هم نمود. اما متاسفانه در دوران خلافت عمربن خطاب که مصلحت اندیشی های شخصی خلیفه مقدم بر اوامر و نواهی خدا و رسول بود این امر الهی هم مورد مخالفت واقع گردید و حتی به نقل عامه و خاصه خلیفه گفت: ( متعتان کانتا فی عهد رسول الله و انا احرمهما و اعاقب) یعنی دو متعه در زمان پیامبر بود ولی من آنها را حرام اعلان میکنم و کننده ی این کار را شلاق میزنم! اهل تسنن هم که همواره سنت عمر را بر سنت پیامبر مقدم میدارند امروز انجام متعه را حرام میپندارند. اما پاسخ آنان در صدر همین روایت آمده. زیرا خود خلیفه اعتراف کرده که متعه در زمان پیامبر حلال و آزاد بود! اکنون سوال اینجاست که آیا کسی حق دارد سنت پیامبر را تغییر دهد و حکم خدا را از بین ببرد و از خود بدعت بگذارد؟! حتی اگر از این مطلب بگذریم انوقت تکلیف انسانی که شرایط ازدواج دایم ندارد چه میشود؟! ایا اسلام درباره ی او سکوت کرده ؟! قطعا این چنین اسلامی لیاقت خاتمیت ندارد و دین کامل نمیباشد. البته از ورق بعد این تحریم خلیفه سخن نمیگویم که متاسفانه با بستن این درب حلال، بعضی از فرقه های اهل تسنن به چه انحرافاتی کشیده شدند و برای جبران این مطلب حتی لواط و همجنس بازی را با شرایطی حلال دانستند!!! لذا مولا علی در نکوهش این نظریه ی عمر در نهج البلاغه فرمود: اگر عمر از متعه نهی نمیکرد هیچ زنا و رابطه ی نامشروعی انجام نمیشد مگر توسط افراد شقی!

خوشبختانه امامان اهل بیت که پرچم داران شیعه هستند هیچگاه در مقابل این بدعت تمکین نکردند و همواره با این تفکر مقابله کردند. اینان ازدواج موقت را مشروع و حلال و کاری پر ثواب دانسته اند. 

البته حکمت شریعت اسلام به مرور زمان روشنتر میگردد. روزگار ما به خاطر پیچیدگیها ی مختلف و مشکلات اقتصادی فراوان در جوانان و رکود ازدواج و تاخیر آن، همه باعث گردیده که اهمیت پرداختن به نظریه ی ازدواج موقت بیش از پیش روشن شود. اما به راستی مسوولین ما در مجلس و دولت و دستگاه قضا و حتی رسانه ملی، چه تدابیری برای اسانتر شدن این امر حیاتی برای جامعه ی امروزی ما اتخاذ کرده اند؟!! این سوالیست که همواره بی جواب مانده! 

اکنون برای روشن شدن اهمیت موضوع، نقل خاطره ای به جاست؛ روزی از فقیه عالیقدر شیعه و استاد مکرم آیت الله العظمی سید تقی طباطبایی قمی - که اکنون از بزرگان علمای قم به شمار میروند و دایی امام موسی صدر میباشند- شنیدم که فرمودند: آقا موسی صدر که شخصیتی دینی و در عین حال روشن فکر و متدین بود  هنگامی که میخواست برای دست گرفتن امور به لبنان برود به دیدار من امد وگفت: دایی جان اگر کارم در لبنان مستقر شود برنامه هایی دارم که اگر عملی کنم مشکلات حل خواهد شد، اولین برنامه ام این است که بحث متعه و ازدواج موقت را در لبنان فرهنگ سازی میکنم! 

امیدوارم ما از فکر بلند آن مرد الهی عبرت بگیریم و به جای اینکه سنگ جلوی پای احکام شیعه بیاندازیم سعی کنیم برای جمع شدن فساد و فحشا و اختلاط نامشروع دختران و پسران، راه های حلال را برای مردم تبیین کنیم. ارادتمند دوستان اهل بیت: شیخ علی زند قزوینی 

zandqazvini.blog.ir 

لطفا جهت نشر فرهنگ متعالی اهل بیت اطلاع رسانی بفرمایید.