حضرت مهدی عج در طول دوران امامت خویش خصوصا در دوران غیبت صغری نامه هایی را به واسطه ی نواب چهار گانه ی خود به افراد نوشتند که این نامه ها بعدا به (توقیعات) معروف گردید.
نامه نگاری به افراد در سنت پیامبر عظیم الشان اسلام وجود داشته است . نمونه ی نامه های نبوی نامه به خسرو پرویز حاکم ایران و نامه به قیصر روم و نامه به حاکم حبشه و... بوده است.
پس از پیامبر، مولا امیر مومنان هم نامه هایی را به اصحاب و گاه به دشمنان نوشتند که نمونه ی آن در نهج البلاغه در بین نامه هایی به عثمان بن حنیف و نامه به معاویه دیده میشود.
امامان دیگر هم همین روال را دنبال کردند و مثلا امام حسین به اخماس بصره در جریان سفر به کوفه نامه نوشت. و این روال ادامه داشت. البته از زمان حضرت موسی بن جعفر باب شد که به نامه های امام توقیع میگفتند.
توقیع در لغت به معنای نشانه گرفتن هدف است و گاهی هم به معنای نشان گذاشتن بر بدن حیوان است. ولی در اصطلاح به نامه های صادره از امامان خصوصا امام زمان گفته میشود.
اکنون با توجه به آنچه گذشت میتوان اهمیت نامه نگاری امامان خاصه نامه های امام زمان را فهمید. با توجه به دوران دیجور و خفقان حاکم بر جامعه در عصر امامت امام زمان -از سال 260 ه ق که سال آغاز امامت آن حضرت است- تا پایان غیبت صغری که امام در پس پرده ی غیبت صغری قرار گرفته بودند میتوان فهمید که امام ناگزیر از نوشتن نامه بودند چون راهی برای ارتباط با مردم وجود نداشت مگر 4 نایب خاص و نوشتن نامه به مردم.
اتفاقا در بین نامه های متعدد امام زمان آخرین نامه به آخرین نایب دارای نکات بسیار مهم است که ما به فراز هایی از آن اشاره میکنیم:
این نامه را مرحوم شیخ طبرسی در کتاب الاحتجاج ، ج 4 ، ص 303 و بحار الانوار ، ج 109 ، ص 144 نقل کرده است.
ابو محمد حسن بن احمد مکتب می گوید در مدینه بودم در سالی که شیخ علی بن محمد السمری - چهارمین نایب امام زمان- از دنیا رفت. اتفاقا به دیدار ایشان رفتم. و او رقعه ای را بیرون آورد که آن نامه به خط و مهر و امضای امام زمان بود. ود آن خبر از رحلت شیخ سمری تا 6 روز دیگر آمده بود. و حضرت مهدی به شیخ اکیدا امر فرموده بودند که کارهایش را جمع کند و به احدی برای جانشینی خویش وصیت نکند. اتفاقا در همان نامه امام خبر دادند که :( فقد وقعت الغیبه التامه) یعنی با مرگ تو غیبت کبری آغاز شد . و ظهوری نخواهد
بود مگر به اذن خداوند. که از همین جمله استفاده میشود که تعیین زمان برای ظهور از هر شخصیتی که باشد مردود است.
و بعد فرمود : ظهور بعد از طول زمانها و قساوت قلبها و پر شدن زمین از ظلم خواهد بود.
سپس در بیانی ماندگار فرمود:
( وسیاتی شیعتی من یدعی المشاهده الا من ادعی المشاهده قبل خروج السفیانی و الصیحه فهو کاذب مفت و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم )
به زودی در بین شیعیان افرادی خواهند آمد که ادعای مشاهده ی من را خواهند نمود ، پس بدانید و آگاه باشید که هر کسی قبل از خروج سفیانی و شنیدن صیحه ی آسمانی ادعای مشاهده ی من را نمود او کاذب و دروغ گو می باشد.
البته مرحوم مجلسی در شرح این فراز از روایت میگوید روایاتی هم هست که میگوید دیدن آن حضرت ممکن است و یا حتی بزرگان از علما آن حضرت را دیده اند این مطلب با این نقلها چگونه قابل جمع است؟! بعد میگوید قطعا منظور آن حضرت دروغ بودن مشاهده نیست بلکه دروغ بودن ادعای مشاهده است که این مطلب برای بستن راه مدعیان و دروغ پردازان و شیادان در طول دوران غیبت است.
ارادتمند محبان اهل بیت :
شیخ علی زند قزوینی
Zandqazvini.blog.ir
جلسه ی توسل هفتگی
موضوع این جلسه:
( پیشواز از ماه مبارک رمضان )
سخنران این هفته:
یادگار مرجع عالیقدر شیعه
مرحوم آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی
جناب حجت الاسلام والمسلمین
شیخ جعفر تبریزی
قاری: استاد شیخ محمدی
شاعر: استاد شهاب الدین خالقی
زمان : هر هفته ، سه شنبه شبها، ساعت 21:30 تا 22:30 .
مکان : قم، خیابان صفاییه، کوی بیگدلی، فرعی هفتم، پلاک 117.
ارادتمند محبان اهل بیت :
شیخ علی زند قزوینی
Zandqazvini.blog.ir
