آیا فضایل شیخین افسانه ای است؟! شکی نیست وحدت به معنای درست آن شعار پسندیده ایست که معنای آن دوری از توهین و البته به جای آن پرداختن به بحث آزاد علمیست.
شیعیان هیچگاه موافق توهین و جسارت و فحاشی نیستند ولی موافق بحث و گفتگوی مودبانه هستند. یکی از موارد سوال ما این است که طبق نقل منابع اهل تسنن عمر انسانی کند ذهن بوده است . اکنون سوال اینجاست که آیا پیروی از چنین شخصی به حکم عقل چه صورت دارد؟!!
سوال : آیا ساختن بنا و گنبد و بارگاه بر روی قبور جایز است؟!!
پاسخ: یکی دیگر از شبهات مطرح در رسانه ها توسط وهابیون و سلفیون بر علیه شیعیان ادعای حرام بودن ساخت بنا و گنبد و بارگاه بر روی قبور است. اتفاقا سعی فراوان شیعیان در حفظ قبور بزرگان دین از طرفی و سعی وهابیون در تخریب این مقابر از طرف دیگر سبب گردیده که پرداختن به این مطلب اهمیتی دو چندان پیدا کند. اکنون به جاست اشاره ای به ادله ی شیعه مبنی بر حفظ حرمها و مقابر بزرگان دین بپردازیم. این ادله عبارتند از:
چگونه ممکن است امام معصوم در یک لحظه سلام هزاران نفر را شنیده و پاسخ تک تک افراد را بدهد؟!!
گاهی در شبکه ها و سایتهای وهابیون و همفکرانشان میشنویم که میگویند : شیعیان در زیارتنامه ی امام رضا که نشانگر عقیده ی آنان است میگویند: (اشهد انک تسمع کلامی و ترد سلامی) یعنی: من به عنوان زایر شهادت میدهم که سخن مرا می شنوی و پاسخ مرا می دهی. اکنون فرض کنید معمولا صدها نفر در حرم امام رضا یا روز اربعین میلیونها نفر در کربلا به امام خویش سلام داده و با او زمزمه کرده و عرض حاجت میکنند. اکنون چگونه ممکن است امام همه ی این سلامها و عرض حاجات را در آن واحد بشنود و پاسخ همه را بدهد؟!! مثلا اگر دو نفر با ما در یک لحظه سخن بگویند ممکن نیست حرف هر دو را بفهمیم تا چه رسد جواب هر دو را بدهیم، اکنون چگونه این باور شیعه درباره ی امامان قابل توجیه است؟!!!
پاسخ:
اتفاقا حرف آنان درباره ی انسانهای معمولی درست است زیرا عالم ماده و جسم عالم تزاحم است و ما هنگام اشتغال به کاری از کار دیگر باز میمانیم. اما این سخن درباره ی امامان مسلمین صادق نیست. زیرا فرض این است که آنان به سبب عنایت پروردگار در مقام وجه اللهی قرار دارند. زیرا امام آینه ی تمام نمای پروردگار است و انسان کامل میباشد. و به عبارت دیگر شاهکار نظام آفرینش است. با این وجود اینکه شنیدن سخن چند نفر و پاسخ گفتن به همه ی آنان را از امامان مسلمین بعید بدانیم در واقع نوعی قیاس به نفس است که البته این نوع قیاس در اینجا مع الفارق و بی ربط است.
بدا یکی از مبانی اعتقادی و کلامی اسلامیست. گرچه اهل تسنن از به‌کار بردن این اسم دوری میکنند ولی به این حقیقت اعتقاد دارند . اما شیعیان علاوه بر پذیرش این حقیقت از آن با همین نام یاد میکنند .
شبهه ای دیگر این است که وهابیان و برخی همفکرانشان در رسانه ها از شیعه میپرسند چرا شما معتقدید اولیا و امامان کارهای خارق عادت انجام میدهند؟! در حالی که انجام کارهای خارق العاده از غیر خدا ممکن نیست!
مکاشفه ای رحمانی از علامه ی طباطبایی: روزی استاد عزیزم آیت الله شیخ جعفر سبحانی - که حق حیات معنوی بر بنده دارند- برای حقیر نقل کردند که: استادم علامه ی طباطبایی -صاحب تفسیر گرانقدر المیزان - بسیار حساس بودند که از وجوهات شرعیه و سهمین در زندگی شخصی خود استفاده نکنند
چرا شیعیان معتقدند که اولیای خدا و پیامبر و امامان قادر به انجام امور خارق العاده هستند؟!! مگر نه این است که این اختیار فقط برای خداوند است و دیگران چنین قدرتی ندارند؟!!
