داستان از مرحوم آیت الله شیخ فضلعلی قزوینی - شاگرد و یار مرحوم آخوند خراسانی

جنازه ای که پس از 50 سال در قبر سالم بود! : باز هم در ایام فاطمیه یادی کنیم از یک عالم بزرگ که جزو مدافعان حریم دخت پیامبر بود و بدنش در قبر نپوسید و سالم ماند. به راستی وقتی سخن از سالم ماندن جنازه ای آن هم نه در یخ بندان سیبری و نه در شوره زار دشت لوت، بلکه در شهر قم آن هم بعد از 50 سال میشود دهان آدمی از تعجب باز میماند!! آری سخن از مرحوم آیت الله شیخ فضلعلی قزوینی - شاگرد و یار مرحوم آخوند خراسانی - میباشد.

کتاب شیطان پرستی از استاد زند قزوینی منتشر شد.

کتاب «شیطان‌پرستی، فرقه‌ای منادی فساد، فحشا، بی‌بندوباری جنسی و اخلاقی» به قلم حجت‌الاسلام علی زند قزوینی توسط انتشارات خادم‌الرضا(ع) منتشر شد.
این کتاب از پنج فصل تشکیل شده که نویسنده در فصل نخست به بررسی شیطان در قرآن و روایات پرداخته است و در فصل دوم تاریخچه فرقه ضاله شیطان‌پرستی را مورد بررسی قرار داده است.
در فصل سوم، انواع شیطان‌پرستی و در فصل چهارم نمادها و عرصه‌های فعالیت شیطان‌پرستان بیان شده است، در فصل چهارم اشکال و تصاویری که نشان‌دهنده نمادهای این فرقه ضاله است، به نمایش درآمده است.

 
در فصل پایانی، نویسنده کتاب به گروه‌های شیطان‌پرستی اشاره کرده و آن‌ها را مورد نقد قرار داده است.
نویسنده کتاب «شیطان‌پرستی فرقه‌ای منادی فساد، فحشا، بی‌بندوباری جنسی و اخلاقی» معتقد است که این کتاب، زنگ خطری برای ایستادگی در مقابل انحرافات فرقه شیطان‌پرستی است.
نام کتاب: شیطان پرستی

مولف: علی زند قزوینی

ناشر: خادم الرضا

نوبت چاپ: اول – 1388

نوع جلد: شومیز

قطع کتاب: رقعی

تعداد صفحات:144

پخش کننده: کمال اندیشه

کتاب سوزنی نوشته استاد علی زند قزوینی

مختصری پیرامون کتاب سوزنی نوشته استاد علی زند قزوینی کتاب سوزنی نوشته استاد علی زند قزوینی که به بررسی عقاید و افکار مولانا جلاالدین محمد بلخی معروف به ملای رومی می پردازد در سال 84 توسط انتشارات پرتو خورشید منتشر شده است. در ابتدای این کتاب آقای محمدعلی مجاهدی با تخلص پروانه مقدمه بسیار زیبایی را در مورد این کتاب به رشته تحریر در آورده است. مقدمه استاد محمد علی مجاهدی (پروانه)در وصف کتاب سوزنی: جلال الدین محمد بلخی معروف به ملاّی رومی (متوفّای 672 هـ . ق) بی تردید ممتازترین چهره عرفانی در قلمرو زبان فارسی است. مثنوی ماندگار او به اقیانوس کران ناپیدایی می ماند که دامن دامن گوهر نثار ساحل نشینانی می کند که چشم به افق های دور دست دوخته اند تا عظمت روحی مولانا را در گستره آبی دریا به تماشا بنشینند. برخی در توصیف این منظومه عرفانی فاخر و جاودانه گفته اند: مثنوی او چو قرآن مُدِلّ***هادی بعضی و، بعضی را مضلّ من نمی گویم که آن عالی جناب***هست پیغمبر، ولی دارد کتاب و بر این باورند که مثنوی او تفسیر گویایی از قرآن کریم به زبان فارسی است، و برخی دیگر این اثر بلند عرفانی را در ردیف آثار ضالّه قرار داده اند و معتقدند که عرفان مولوی ریشه در عرفان هندی و بودایی و مسیحیت دارد، و این تناقض آراء نمایانگر این واقعیت است که این منظومه فاخر عرفانی به یک منشور چند وجهی می ماند که هر کسی از زاویه ای به او می نگرد و بسیار انگشت شمارند کسانی که بر تمامی ابعاد آن اشراف داشته و حاقّ مطلب را دریافته باشند. تا کنون شروح فراوانی بر مثنوی مولانا نگاشته شده و هر کدام از شارحان سعی کرده اند قسمتی از غموض و مشکلات آن را توضیح دهند ولی هنوز تفسیر جامع و مانعی پیرامون این اثر بزرگ نگاشته نشده است، و (سوزِ نی) در این میانه جایگاه خود را دارد و به شرح و تفسیر ابیات آغازین مثنوی مولانا که به (نی نامه) شهرت یافته، پرداخته است. مؤلّف محترم جناب آقای علی زند قزوینی 51 بیت آغاز مثنوی را برای شرح و تفسیر ادبی و عرفانی برگزیده اند که در نزد برخی از اهل تحقیق به (نی نامه) موسوم است ولی خواصِّ برآنند که در 18 بیت نخستین آن می توان جوهره فکری و شاکله عرفانی مولانا را نشان داد و در واقع مابقی مثنوی شرح و تفسیری بر این 18 بیت است. فهم مثنوی مولانا امری خطیر و شرح و بسط و تفسیر قرآن به مراتب خطیرتر است و جسارت و شهامت مؤلّف این اثر که به گفته خود در هفده سالگی به این امر مهم پرداخته هم ستودنی است و هم اعجاب برانگیز. اگر چه به خاطر کم مجالی ها و اشتغالات قلمی توفیق مطالعه تمامی این اثر را نیافتم ولی با مروری که بر صفحاتی از آن داشتم، مطالعه آن را برای دوستداران عرفان و شیفتگان ادب پارسی مفید تشخیص دادم و بر این باورم که اگر مجدداً مورد ویرایش و پیرایش قرار گیرد، جاذبه های بیشتری را برای مطالعه کنندگان به همراه خواهد داشت. نام کتاب: سوزنی (شرحی بر نی نامه مولانا رومی) موضوع: ادبیات ناشر: پرتو خورشید تعداد صفحات: ۳۰۴ صفحه قطع: وزیری قیمت: ۲۰۰۰ تومان کتاب سوز نی توسط انتشارات پرتو خورشید در سراسر ایران منتشر شده است.

مقاله چهارم

12. سلام و ادب. در درس امروز به شبهه ی جدیدی که مخالفان شیعه در شبکه ها و سایت هاشون مطرح میکنند میپردازیم. گاهی میگویند: چرا شیعه معتقد است که تعداد امامان و خلفای پیامبر منحصر در دوازده تن است و شیعیان فقط در این عدد توقف کرده اند ؟! پاسخ: 1. اولا پرسشگر یا واقعا از منابع روایی اهل سنت بی خبر است که اعتقاد به امامان و خلفای دوازده گانه را فقط  به شیعه منتصب میکند و یا مغرض است. زیرا تمام منابع معتبر حدیثی اهل سنت از پیامبر نقل کرده اند که آن حضرت تعداد خلفا را به صراحت دوازده تن، نه کمتر و نه بیشتر مطرح فرموده اند. از جمله صحیح بخاری در جلد 4، کتاب الاحکام؛ و صحیح مسلم در کتاب الاماره ؛ و مسند احمد بن حنبل در جلد 5، صفحه ی 87 الی 93 ؛ و دیگر کتب اهل سنت این حدیث را نقل کرده اند. بنابر این اعتقاد شیعه به دوازده خلیفه مورد تایید کتب اهل تسنن است. اتفاقا جماعتی که مسلمانند و تعداد خلفا را کمتر یا بیشتر از دوازده تن میدانند باید بگویند با این روایت پیامبر چه میکنند؟!! چون در بحث جلسه ی بعد مفصل به این حدیث میپردازیم فعلا فقط به نقل یک متن بسنده میکنیم. مسلم نیشابوری در کتاب صحیح خود در باب کتاب الاماره حدیثی را با سند معتبر خود نقل میکند که جابر بن سمره صحابی پیامبر میگوید از رسول خدا شنیدم که فرمود: (لا یزال هذا الدین عزیزا منیعا الی اثنی عشر خلیفه) یعنی: ( همواره این دین - اسلام - دینیست عزیز و استوار تا زمانی که دوازده خلیفه و جانشین برای من وجود دارد). 2. قطعا در عدد دوازده حکمتی وجود دارد. شکی نیست که عدد دوازده از اعدادیست که دارای بار مثبت است. لذا قران در چند مورد که امور مقدسی را می شمرد ، عدد دوازده را یاد میکند. به عنوان نمونه : در ایه ی 12 سوره ی مایده تصریح میفرماید که تعداد نقبا و خلفای رسولان بنی اسراییل هم دوازده تن بوده اند. انجا که میفرماید : (و بعثنا منهم اثنی عشر نقیبا)

فوری مهم

فوری :  فوری مهم   خبری بسیار تعجب اور به گوشم رسید. و آن اینکه یکی از شخصیتها روز چهارشنبه در جلسه ی سخنرانی خود در شهر مقدس قم گفته که: ( عزاداری و سوگواری ایام فاطمیه به وحدت اسلامی ضربه نزند!!!) . شکی نیست که وحدت یا به تعبیر مرحوم ایت الله العظمی بروجردی تقریب اسلامی یک شعار پسندیده است. اما مطلبی که در سخنان بالا امده کمی تامل برانگیز است!!! گرچه گفته اند : خطا بر بزرگان گرفتن خطاست... اما همین بزرگان در حوزه ی علمیه به ما آموخته اند که اصاغر طلبه هم میتواند گاهی بر شیخ انصاری اشکال علمی وارد کند چه رسد به دیگر شخصیتها که با شیخ انصاری قابل مقایسه نیستند! متاسفانه هرچه در این جمله دقت کردم نتوانستم معنای درستی از ان برداشت کنم! لذا به نظرم امد که برگردم و معنای درست اتحاد اسلامی را از زبان مرحوم شهید مطهری بازخوانی کنم. ایت الله مطهری که جزو بنیانگذاران اتحاد اسلامیست، مینویسد: (وحدت دو معنا دارد. یکی غلط و دیگری درست. معنی غلط این است که به شیعه بگوییم دست از عقایدت و شیعه بودنت بردار و سنی شو و به سنی هم بگوییم دست از عقایدت بردار و شیعه شو. و این نه ممکن است و نه معقول. اما معنای دوم از اتحاد این است که فرقه ها ی اسلامی بدون توهین و فحاشی به یکدیگر بنشینند و عالمانه و به دور از تعصب دلایل خود را اقامه کنند. و معنای درست اتحاد اسلامی این است). اکنون اگر منظور ایشان این است که شیعیان از بیان حقایق در زمینه ی شهادت حضرت زهرا در عزاداری ها دوری کنند که جای تاسف دارد. چون وقتی خود علمای اهل تسنن به صراحت نوشته اند که بانیان سقیفه عاملان شهادت حضرت زهرا بوده اند - رجوع شود به کتاب یاس در اتش اثر حضرت ایت الله سبحانی- پس دیگر چرا ماباید ان را پنهان کنیم؟!!! پس اگر اینچنین باشد باید بگوییم : اصلا کسی روضه و دسته ی عزا برای حضرت زهرا به پا نکند!!! زیرا وقتی بگوییم حضرت زهرا مظلومه و شهیده بود فورا این سوال پیش می اید که این وسط ظالم و قاتل ان حضرت چه کسی بوده؟!! اگر واقعیت را نگوییم که تحریف تاریخ کرده ایم و اگر بخواهیم واقعیت را بگوییم که چه کسانی قاتل دختر 18 ساله ی پیامبر بوده اند که به قول جنابعالی احتمالا به وحدت ضربه زده ایم!!! پس لطفا ای کاش میفرمودید منظورتان دقیقا کدام طرف این معادله است؟! خوب اگر بحث به اینجا رسید انوقت بگویید که این همه اهتمام مراجع گرانقدر شیعه در طول تاریخ و خاصه در صده ی اخیر از نجف و قم برای انجام هرچه با شکوه تر عزای حضرت زهرا چه معنا پیدا میکند؟! ایا مرحوم آخوند خراسانی در نجف اشرف که تاکید در عزاداری فاطمیه داشت و همچنین مرحوم ایت الله عبدالکریم حایری موسس حوزه ی علمیه ی قم که ایام فاطمیه را با شکوه تمام عزاداری برپا میکرد تا برسد به مراجع اخیر یعنی ایات عظام میرزا جواد تبریزی و فاضل لنکرانی و وحید خراسانی و صافی گلپایگانی که با پای برهنه و لباس مشکی شهادت حضرت زهرا را در خیابانها به جهانیان اعلان میفرموده و میفرمایند توجه به اصل اتحاد نداشته اند؟!!  ایا بهتر نیست به جای اینکه حقایق را کم رونق و پنهان کنیم محکم و استوار و در عین حال مودبانه و به دور از خشونت ، سخن از عاملان ظلم به یگانه دختر پیامبر حضرت زهرای اطهر به میان اوریم تا هم مسلمانان اگاه شوند و هم تا حدی حق خون بی بی دو عالم حضرت فاطمه ی زهرا ادا شود؟!! سلام بر مادری که مظلومه بود و هست.... والسلام.  ارادتمند دوستان شیخ علی زند قزوینی.

شیخ محمد شاه آبادی رحمت الله علیه

ذکر خاطره ای مناسب ایام است. روزی استاد حقیر مرحوم آیت الله العظمی شیخ محمد شاه آبادی رحمت الله علیه - فرزند ارشد عارف بزرگ و استاد شهیر اخلاق آیت الله شیخ محمد علی شاه آبادی - که حکیم ، فقیه ، عارف و متکلمی بزرگی بودند، برایمان درس خارج معارف میگفتند. آخر درس به ایشان عرض کردم که ایام فاطمیه است پیرامون حضرت صدیقه نکته ای بفرمایید. ایشان یادی از خطبه ی حضرت زهرا کردند و سپس فرمودند: سوال شیخ علی، مرا یاد نکته ای از والد بزرگوارم انداخت: ( مرحوم والد ما ارادتی که به حضرت زهرا داشت فوق بیان بود. یاد دارم که پدرم استخاره های فوق العاده ای داشت و هرگاه برای استخاره میخواست قران را باز کند آهسته ذکری زیر لب زمزمه میکرد. روزی از ایشان پرسیدم چه ذکری قبل از استخاره میفرمایید؟! فرمودند : محمد، اسم اعظم میگویم بعد مصحف را باز میکنم و خدا به برکت آن تمام مطلب را برایم روشن میکند!!

مقاله یک

سلام. اگر میخواهیم اهمیت مقام حضرت زهرا و گریه بر مظلومیت آن حضرت را بدانیم به جاست که در این ایام فاطمیه خاطره ای دیگر را از زندگانی عالمی عابد نقل کنیم. البته این خاطره را سینه به سینه نقل میکنم. یکی از بزرگان مراجع در سالهای قبل مرحوم آیت الله العظمی سید احمد خوانساری بودند. ایشان فقیهی دقیق و عارفی اهل معنا و باطن بودند. والد معظم حقیر - که هم اکنون از فضلای حوزه علمیه ی قم هستند- برای حقیر میفرمودند : در حوزه معروف بود که ایت الله خوانساری به شیوه ی ملایکه زندگی میکردند! مرحوم استاد آیت الله سید باقر ابطحی - که امشب شب اربعین ایشان است- به حقیر  میفرمودند:  آیت الله اراکی معتقد بود که آیت الله خوانساری دارای درجاتی از عصمت است! به هر حال این فقیه عارف و عابد بعد از حدود 100 سال عمر با برکت که در طول عمرشان 2 دور نماز خوانده بود در پایان عمر شریفش در وصیت نامه ی خودش مینویسد: ( هر چه در نامه ی عملم دقت کردم چیزی پیدا نکردم که مقابل پروردگار عرضه کنم ! اما ناگهان مطلبی یادم آمد که دلم را محکم و روشن نمود ؛ و آن این بود که یادم آمد بسیار پیش آمد که در دل شبها ی تاریک بر مظلومیت مادرم حضرت زهرا گریه کرده و اشک ریختم! ) . بله دوستان، از این نمونه میتوان دانست که گریه بر مظلومیت حضرت زهرا در نزد اعاظم دین تا چه اندازه اهمیت داشته و دارد. ارادتمند گریه کنان حضرت زهرا : شیخ علی زند قزوینی. دوستداران حضرت زهرا لطفا اطلاع رسانی کنند.

فاطمیه سند حقانیت شیعه

فاطمیه سند حقانیت شیعه

عزیزان هرگونه سوال اعتقادی،دینی

،کلامی و...دارند

درهمین مکان مطرح کند

منتظر سوال های شماهستیم